Plac Colona i Arturo Prat
Atrakcje
Wycieczki
Wycieczki krajoznawcze
Wycieczki Kulturowe i Historyczne
Na placu Colón, otoczonym ulicami Arturo Prat, José de San Martín, Antonio José de Sucre i Jorge Washington, znajduje się wieża zegarowa, która jest także pomnikiem historycznym od 1986 roku. Emuluje ona kształtem dzwonnicę Pałacu Westminsterskiego w Londynie, siedzibę Parlamentu Zjednoczonego Królestwa. Została otwarta 17 września 1911 roku, chociaż materiał do jej montażu przybył rok wcześniej. Ze względu na złożoność systemu zegarowego, zatrudniono Raymundo Allende, urzędnika firmy kolejowej Antofagasta Railways, który w końcu skomponował zegar, aby wieżę mogła być zbudowana.
Jest to dar brytyjskiej kolonii dla miasta Antofagasta, w ramach obchodów stulecia republiki w 1910 roku. Chociaż data ustanowienia 18 września 1810 roku jest datą obchodów niepodległości. To wydarzenie odpowiadało na powstanie pierwszej krajowej rady rządzącej Chile, uważanej za pierwszy kamień milowy emancypacji od hiszpańskiej korony. Ta rada rządząca została utworzona w odpowiedzi na aresztowanie króla Ferdynanda VII w 1808 roku, w ramach okupacji napoleońskiej Półwyspu Iberyjskiego. Była to zatem początkowo manifestacja wierności koronie, a nie manifestacja niepodległości.
Jednak idee oświeceniowe i republikańskie, których liderzy kreolscy kultywowali w swoim europejskim wykształceniu, kształtowały ducha niepodległości. Tak więc podczas rządów José Miguela Carrery powstał Instytut Narodowy, Biblioteka Narodowa, Aurora Chile, pierwsza Konstytucja i pierwsze narodowe emblematy, wszystkie instytucje i symbole, które ugruntowały ducha samostanowienia i narodowe fundamenty.
Po odsunięciu Ferdynanda VII od tronu hiszpańskiego korona odpowiedziała w koloniach amerykańskich ofensywami wojskowymi, które w przypadku Chile, po intensywnych walkach między rojalistami a patriotami, doprowadziły do przywrócenia monarchicznego porządku, pod kierownictwem Mariano Osorio i Casimiro Marcó de la Pont. Wygnani O’Higgins i Carrera do Argentyny, pierwsi poświęcili się formowaniu armii wyzwoleńczej z José de San Martín. W kraju niepodległość utrzymywana była dzięki akcjom partyzanckim Manuela Rodrígueza i bandyty José Miguela Neiry.
W 1817 roku armia wyzwoleńcza San Martína i O'Higginsa przekroczyła łańcuch górski, pokonując rojalistów w Chacabuco i Maipú. Konsolidacja patriotycznego zwycięstwa nastąpiła podpisaniem aktu niepodległości 12 lutego 1818 roku. Oryginał tego dokumentu został zniszczony podczas bombardowania i szturmu na pałac La Moneda 11 września 1973 roku, w wojskowym zamachu, który obalił konstytucyjny rząd Salvadora Allende.