Sport Stranden Dingen om te doen in Chili

Altijd dicht bij de zee     
De oceaantocht van Antofagasta naar Iquique is uniek om naar te kijken, niet alleen omdat de zee altijd aan één kant is, maar ook omdat het zich ontwikkelt met rust en sereniteit die tussen bochten en rechte lijnen ons toelaten om te observeren hoe het leven is op deze breedtegraden.
 
Vissers, zee en woestijnriffen beginnen zich af te tekenen als stippen op een muur als we het schiereiland van Mejillones verlaten. En vanaf hier smelt de zee samen met de woestijn in een constante strijd om te zien wie de hoofdrolspeler is. Er zijn momenten dat de zee wint en andere keren het zand.     
 
Dus na 90 kilometer van Antofagasta te hebben afgelegd en kleine resorts zoals Chacaya en Itata te hebben gepasseerd, verschijnt er een klein bordje dat zegt dat slechts 3 kilometer naar links het exotische strand van Hornitos is. En daar is het. Een moeilijke plek om te beschrijven, waar de kliffen van een immens plateau van zand breken tegen de aanwezigheid van de zee, en tussen deze twee fenomenen zijn honderd zomerhuizen verantwoordelijk voor het fungeren als tussenpersoon.

Bijna maagdelijke natuur     
Hornitos heeft geen water, elektriciteit of diensten, het is eerder een zomerplek waar mensen tijdens hun verblijf alles moeten meenemen en waar ecologie op de meest strikte manier moet worden verzorgd: je mag niets weggooien. De schoonheid van de plek is zo groot dat deze maatregel wordt geaccepteerd door iedereen die de plaats bezoekt.     
 
De zee hier is uniek. Het heeft de ideale temperatuur om zelfs laat in de nacht te zwemmen en is zo sereen en blauw dat weinigen het idee kunnen weerstaan om te blijven kijken vanaf de buitenkant. Huizen van twee verdiepingen van allerlei kleuren komen voorbij in de kilometers dat het plateau de zee tegemoet treedt. Sommige worden ondersteund door palen of paalwoningen, anderen direct, zoals ingebed in de rotsen.
 
De waarheid is dat op het eerste gezicht deze verscheidenheid aan kleuren en vormen de bezoeker verliefd maakt. Achter deze plateaus en kliffen is het mogelijk om de majesteit van de woestijn te waarderen die, vanaf de top van zijn bergen, dit kleine paradijs bewaakt dat de mens 'Hornitos' heeft gedoopt.
 
Een zomerplek voor de inwoners van Antofagasta waar de natuur haar grootsheid en goddelijke wijsheid leverde en waar een man de laatste van zijn schoen vond: leven zonder enige schade te veroorzaken, iets praktisch onmogelijk in de moderne tijden waarin de wereld draait.