Archeologiczny Wycieczki Kulturowe i Historyczne Wycieczki w Naturze i Przygody Wulkan Parinacota (6 348 m n.p.m.) znajduje się na 18 °S i 69 °W, w Regionie Arica i Parinacota, w skrajnie północnej części kraju. Ten wulkan znajduje się w 'Parku Narodowym Lauca', który od 1970 roku zarządzany jest przez Narodową Korporację Leśną (CONAF). Wraz z wulkanem Pomerape (6 222 m n.p.m.), położonym na północy, tworzą tzw. 'Nevados de Pachayata', których szczyty pokryte są lodowcami.

Wulkan Parinacota jest typu złożonego, składający się z potoków lawy andezytowej i kopuł dacytowych, tworząc prawie symetryczną stożkową górę. Potoki lawy, oraz bloki z pryzmatycznymi diaclasticami (PJB) i pompami wulkanicznymi, można zobaczyć w kierunku zboczy wulkanu.

Dla tego wulkanu zdefiniowano pięć etapów, które określają jego ewolucję erupcyjną. Jeden z tych etapów odpowiada częściowemu zawaleniu stożka, które miało miejsce około 8 tys. lat temu. temu. To zawalenie spowodowało powstanie osuwiskowego osadu, rozprowadzonego na ok. 23 km w kierunku zachodniego zbocza wulkanu.
Ten osad stanowi pole dobrze zachowanych pagórków, zajmując obszar 140 km2 i objętości ok. 6 km3. Pagórki widoczne w tym osadzie osiągają wysokość 100 m i są rozproszone na powierzchni Laguny Cotacotani (6 km2, 4 500 m n.p.m.), nadając jej charakterystyczną geomorfologię. Z kolei powstanie obecnego Jeziora Chungarà (21,5 km2, 4 520 m n.p.m.) wiąże się z genezą tego osadu.