Atrakcje Wycieczki Wycieczki w Naturze i Przygody Kulinaria i życie nocne Wycieczki Kulturowe i Historyczne Tajemnicze szlaki Tematyczne wycieczki Najlepsze atrakcje w Chile

Atacama - najsuchsza pustynia na Ziemi, sięgająca około 600 mil (1,000 kilometrów) między górskim pasmem Cordillera de la Costa a Andy. Region ten może pochwalić się imponującymi formacjami geologicznymi oraz dostarczył naukowcom wiele możliwości badawczych.
 
Stara, gorąca i sucha
Atacama jest najstarszą pustynią na Ziemi i od około 150 milionów lat doświadcza warunków półaridycznych, według artykułu z listopadowego numeru 2018 czasopisma Nature. Naukowcy szacują, że wnętrze pustyni było hyperarydyczne przez około 15 milionów lat, dzięki unikalnym warunkom geologicznym i atmosferycznym w tym obszarze. Rdzeń tej doskonale wysuszonej pustyni zajmuje około 50 000 mil kwadratowych (130 000 km kwadratowych), według profesora gleboznawstwa Ronalda Amundsona z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley.
 
Atacama jest schowana w cieniu ośnieżonych Andów, które blokują opady deszczu z wschodu. Na zachodzie, wynurzenie zimnej wody z głębin Pacyfiku sprzyja warunkom atmosferycznym, które utrudniają parowanie wody morskiej i zapobiegają tworzeniu się chmur i opadom deszczu.

W innych pustyniach na świecie, jak Sahara, temperatura potrafi wzrosnąć powyżej 130 stopni Fahrenheit (50 stopni Celsjusza). Jednak temperatury w Atacama są stosunkowo łagodne przez cały rok. Średnia temperatura w pustyni wynosi około 63 stopni F (18 stopni C).



Analog dla innych światów
Obrzeża Atacamy są domem dla organizmów, które przystosowały się do życia w trudnych warunkach. Jednak rdzeń hyperaridyczny pustyni jest praktycznie pozbawiony roślin i zwierząt, poza kilkoma szczepami życia mikrobiologicznego. Naukowcy mają nadzieję, że badanie suchych, pylistych warunków Atacamy ujawni tajemnice dotyczące klucza do życia w innych częściach wszechświata, takich jak Mars.
'Nie biologia powoduje, że naukowcy chętnie badają Pustynię Atacama - to brak biologii,' powiedział Henry Sun, astrobiolog z Desert Research Institute w Las Vegas, Nevada. Badacze podejrzewają, że mikroby zamieszkujące hyperarydyczny rdzeń pustyni - które wpadają w rodzaj stacjonarności podczas okresów sucha - mogą przetrwać na Czerwonej Planecie. 'To naprawdę interesujące miejsce, aby zobaczyć, jak wytrwale jest życie na Ziemi i jakie są rzeczywiste granice klimatyczne poznawanego przez nas życia,' powiedział Amundson. Ale nawet najbardziej wytrwałe formy życia mogą być zakłócone.

Średnio najsuchsza część Atacamy otrzymuje mniej niż milimetr deszczu rocznie. W rzadkich przypadkach spadają ulewy i życie reaguje. W 2017 roku rozkwitły dziko rośliny po spektakularnym oberwaniu chmury. Podobne burze zostały odnotowane w marcu i sierpniu 2015 roku.



Mimo że deszcze obudziły pola dzikich kwiatów, powodują powodzie miażdżące skutki dla życia mikrobiologicznego w pustyni, które przystosowało się do przetrwania bez wody. Wiele mikroorganizmów w hyperarydycznym rdzeniu pustyni, na przykład, pęka po wchłonięciu za dużo deszczowej wody.
Naukowcy podejrzewają, że te katastroficzne burze mogą stać się częstsze w miarę zmian klimatycznych i fluktuacji warunków atmosferycznych w Oceanie Spokojnym. 'Zamiast sprawić, że pustynia stanie się bardziej sucha, zmiany klimatyczne mogą ją właściwie zrobić bardziej wilgotną,' powiedział Amundson.

Cudowny świat geologiczny
Wiele obszaru rdzenia Pustyni Atacama jest pokryte grubymi osadami solnymi o nazwie playas, które mogą rozciągać się na mile i mają prawie pół metra grubości (1,6 stopy) w niektórych miejscach. Pustynia jest usiana kamieniami, które zostały przeniesione przez potężne porywy wiatru. Duże stożki napływowe wachlarzowate osady, łączące płaskowyż pustyni z otaczającymi je górami, sugerują, że kiedyś woda płynęła z Andów do pustyni.



Atacama posiada również 435-milowy (700 km) i 12-milowy (20 km) pas pustyni znany jako pas nitratu. Minerały azotanowe można znaleźć we wszystkim, od materiałów wybuchowych po nawozy, i były intensywnie eksploatowane w Atacamie przed latami 30. XX wieku.

Tradycyjnie skrobiło się je z pokrywy pustyni lub wydobywało z skalistych żył, a początkowo uważano, że azotany były przenoszone do pustyni przez wiatrem unoszący się morski rozbryzg. Niedawno naukowcy odkryli, że jednym ze źródeł 'białego złota' pustyni mogą być starożytne, wysychające wody gruntowe.
Inne materiały, takie jak lit, miedź i jod, były również wydobywane w pobliżu; w niektórych przypadkach resztki tych działań górniczych są widoczne z kosmosu.

Oszałamiający wybór teleskopów
Na wysokości 16,570 stóp (5,050 metrów) płaskowyżu Pustyni Atacama może być najlepszym miejscem na świecie do obserwowania tajemnic Układu Słonecznego. Dla zadowolenia amatorskich astronomów pustynia ma aż 330 bezchmurnych nocy w ciągu roku. Wysoko na płaskowyżu Pustyni Atacama, szereg obserwatoriów śledzi ciała niebieskie w naszym Układzie Słonecznym i poza nim.

Arraj obserwatoriów Atacama Large Millimeter Array/submillimeter (ALMA) — sieć 66 teleskopów prowadzona przez międzynarodową współpracę organizacji naukowych z Europy, Ameryki Północnej, Azji Wschodniej i Republiki Chile szpieguje odległe gwiazdy i planety narodzone wokół nich.

Teleskop Europejskiego Obserwatorium Kosmicznego Very Large Telescope pomógł zlokalizować system TRAPPIST-1 ziemiopodobnych planet znajdujących się zaledwie 40 lat świetlnych od Ziemi i zdobył dane na temat odległych atmosfer egzoplanet. Ten teleskop, wraz z innymi, odkrył niektóre z najbardziej intrygujących dziwactw wszechświata i dostarczył ogrom danych badaczom i astronomom z całego świata.
 

Contact