Rust aan zee, winkelen, de Gabriela Mistral-route, pisqueras en astronomische observatoria in de Elqui-vallei.

Naar de andere kant zien we dat soort grote rotsachtige rots bedekt met huizen en huizen en bekroond op het hoogste punt door het enorme Millenniumkruis: dit is Coquimbo, dat een andere stad en een andere gemeente is, maar het is alsof het hetzelfde is omdat alles verenigd is. Net zoals iets verder naar het zuiden - 430 km verderop - de haven van Valparaíso en het strand van Viña del Mar bijna samen liggen, gebeurt hier hetzelfde met Coquimbo -de haven- en La Serena -het strand-. En hier, in dit departement, zijn we in La Serena maar eigenlijk in Coquimbo. Hoe zit dat? Het is dat de grens tussen beide gemeenten een paar meter verderop ligt, verder naar het noorden. Vanuit deze hoek van Coquimbo zien we heel La Serena; en als je nog een beetje meer verwarring wilt toevoegen, bevinden we ons in de regio Coquimbo, waarvan de hoofdstad precies La Serena is. Tussen beide gemeenten vormen ze een stad van bijna 500 duizend permanente inwoners. En nog veel meer, tussen december en februari. Helemaal goed. Het is hier meestal bewolkt bij zonsopgang, zoals vandaag. Ideaal voor degenen die de voorkeur geven aan het strand met weinig mensen en zonder brandende zon (hoewel oog, om te branden, branden). Een geweldig moment om te wandelen, te genieten van de koele en kalme zee, tussen enkele vaste wandelaars, vroege vogels en enkele nieuwkomers - vooral Argentijnen, en vooral uit Mendoza en San Juan - die de eerste dag nog niet zijn gelokaliseerd: Ze gaan vroeg naar het strand met paraplu's, stoelen, mat, en het hele pakket en beginnen hier en daar te kijken alsof ze zich afvragen waar de mensen zijn. Wat er gezegd wordt, begint hier op het strand om ongeveer het middaguur, of iets later. Dan stijgt de zon en bloeien de parasols als paddenstoelen, worden er shuffleboard- en paddlebanen gemarkeerd, wordt er spikeball en frisbee gespeeld en verschijnen de opblaasbare bananenstoelen, helemaal in de mode deze zomer. En alles gaat door tot heel laat, wanneer de zon aan de blauwe horizon zakt en de koele bries ons dwingt op zoek te gaan naar de kleine caravan die onderin de tas zat. Natuurlijk kunnen surfers, die altijd op zoek zijn naar “de beste golf”, te allen tijde worden gezien, over het algemeen in het gebied tussen de vuurtoren en het Maui hostel. De golven en de wind Laten we teruggaan naar dit departement-uitzichtpunt. Van waar we zijn tot aan de vuurtoren is het 4,5 km. Heen en terug, 9 km in ongeveer twee uur. Een goede oefening om mee te beginnen. Aan de andere kant, tot aan Coquimbo, is het 5 km. Maar als we naar de vuurtoren gaan, hebben we een goed overzicht van de plek: in het centrale gedeelte van de lange Avenida del Mar bevinden zich de eersten, de oudste vakantieappartementen, met elegante accenten en niet meer dan 5 of 6 verdiepingen. Zon en strand. Dat is natuurlijk het belangrijkste argument van La Serena om elke zomer duizenden bezoekers aan te trekken. Hoewel om precies te zijn, laten we zeggen dat dit het belangrijkste en meest bevolkte van de stranden is, maar er zijn er nog veel meer: van Pichidangui in het zuiden tot Punta de Choros in het noorden, via Tongoy, Guanaqueros, Los Vilos, Totoralillo, of Chigualoco, onder andere, biedt de Coquimbo-regio een breed scala aan stranden, klein of groot, eenzaam of midden in de stad, met nachtleven of super rustig. La Serena, de oude Ja, het strand hier is het centrale argument, maar niet het enige; ook geschiedenis heeft een belangrijke plaats. Omdat La Serena, opgericht in 1544, de op een na oudste stad van het land is na Santiago. Dus zeg niet dat we je niet waarschuwen en reserveer een tijdje om een beetje rond te lopen door het centrum, omdat het de moeite waard is, bijvoorbeeld de Plaza de Armas, de plaats waar de stad in 1549 door toedoen van Pedro de Valdivia opnieuw werd gegoten na een inheemse opstand die de eerste poging vernietigde. De stad biedt drie complementaire toeristische routes, die zeer de moeite waard zijn. Een daarvan is de Ruta de Los Miradores, om te genieten van geweldige uitzichten over de stad en de zee - zoals het Santa Lucía-uitzichtpunt, de Cerro Grande, en de Colina el Pino Campus, aan de Universiteit van La Serena. De andere is de verrassende Route van de Parken, met prachtige groene ruimtes waarbij het Japanse Park en het Pedro de Valdivia Park opvallen, met een minizoo, kinderspeelruimte, paden en picknickplaats.